Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Τι είναι αυτό;



Τι είναι αυτό που σε πληγώνει;
Τι είναι αυτό που σε πονά ;
Τι καταστρέφει τα όνειρά σου
και τι πίσω σε γυρνά;

Τι είναι αυτό που δεν αφήνει
την ζωή σου να κυλά;
Ποιος καημός το χαμόγελο σβήνει
απ’ την μαύρη σου καρδιά;

Γιατί νοιώθεις πεθαμένος;
Γιατί νοιώθεις σαν νεκρός;
Η ζωή σου χαμογελάει
μα εσύ δεν βλέπεις φως.

Μοιάζεις αλυσοδεμένος
στης ψυχής σου τα δεσμά,
για πάντα καταδικασμένος
σε μια ζωή....που σε πονά.

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Σκόρπια γραμμένες λέξεις

Άνοστο αστείο η ζωή
μοιάζει χωρίς εσένα,
τραγούδι δίχως νόημα
δίχως καμία έννοια.

Τραγούδι που έμεινε μισό,
σκόρπια γραμμένες λέξεις,
κείμενο δίχως λογική
που ένα βράδυ που είχες πιει
έριξες πάνω στο χαρτί
παλεύοντας ν’ αντέξεις.

Μοιάζουν οι φόβοι σου με ευχές,
και ο πόνος με ευτυχία,
δεν ξέρεις πια τι αγαπάς,
δεν ξέρεις καν γιατί πονάς
και ανακούφιση ζητάς
σε μια άγνωστη ουσία.

Φίλος σου είναι καθετί
που σου χαρίζει λήθη,
που σου χαρίζει δυο στιγμές
μακριά από το δικό της χθες,
μακριά από το παραμύθι.