Σαν ακούσεις τις βουβές τις προσευχές
και της σιωπής το ουρλιαχτό σα σε τρομάξει,
μην αρνηθείς τις κρυφές σου τις ευχές
και τα όνειρα που κάνεις πριν χαράξει.
Σα σκοτεινό φως γύρω σου απλωθεί
και ακίνητος ο χρόνος θα περνάει,
η ψυχή σου πρόσεξε μην νεκρωθεί,
τη ζωή σου μην αφήνεις να κυλάει.
Οι δαίμονες με δώρα σαν θα ‘ρθουν
και οι άγγελοι με κατάρες σε ζυγώσουν,
τα παραμύθια που έπλεκες μικρός
μην αφήσεις γκρίζα και μουντά να μαραζώσουν.
Μην αφήσεις το μαύρο πέπλο της νυχτιάς
και τα σύννεφα που κρύβουν τα αστέρια,
να σου κλέψουν της καρδιάς σου τα προικιά,
της ψυχής σου τα λευκά τα περιστέρια.
Μην αφήσεις το τραγούδι της σιωπής
και τους ψίθυρους που σε έχουν ξεκουφάνει,
τις ψαλμωδίες να σου κλέψουν,
που σα παιδί,
στο μυαλό σου μια βραδιά είχες υφάνει.
Σαν ακούσεις τις βουβές τις προσευχές
και της σιωπής το ουρλιαχτό σα σε τρομάξει,
μη βυθιστείς σε σκοτεινές διαδρομές,
ένα δάκρυ πικρό απλά, άσε να στάξει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου