Αγάπες που περάσανε
σε πλήγωσαν και φύγαν,
και οι έρωτες που διάλεγες
τα όνειρά σου πνίγαν.
Πληγές αφήσαν ανοικτές
και τραύματα που καίνε,
φόβους που κυριεύουνε,
δαίμονες που θεριεύουνε,
γι’ αγάπη όταν σου λένε.
Αχ λίγο μόνο αν μ’ άφηνες
απλά να σ’ αγαπήσω,
τους φόβους σου θα πάλευα
ζωή να σου χαρίσω.
Πληγές που σου έκανε η ζωή
θα μάτωνα για να κλείσω,
και τα όνειρα που σου σκότωσαν
με δάκρυα θ’ αναστήσω.
Φάρσες που σου έκανε η ζωή
σκοτώσαν τα όνειρά σου,
και δεν χωράει πια κανείς
μέσα στην αγκαλιά σου.
Δεσμώτες κρύβουνε καλά
τα πιο μεγάλα θέλω,
και στην συνήθεια αναζητάς
τον τρόπο να βρεις να μην πονάς,
αγάπη μου λες… δεν θέλω.
Αχ λίγο μόνο αν μ’ άφηνες
απλά να σ’ αγαπήσω,
τους φόβους σου θα πάλευα
ζωή να σου χαρίσω.
Πληγές που σου έκανε η ζωή
θα μάτωνα για να κλείσω,
και τα όνειρα που σου σκότωσαν
με δάκρυα θ’ αναστήσω.
Μα δεν αφήνεις πλέον κανένα
να πλησιάσει πιο κοντά,
τα συναισθήματά σου κρύβεις,
να νοιώθεις άλλο δεν θέλεις πια.
Δεν αντέχεις άλλο πόνο
και έτσι πια δεν προσπαθείς,
στην ρουτίνα αναζητάς,
τον τρόπο να βρεις να μην πονάς,
καταφύγιο να κρυφτείς.
Αχ λίγο μόνο αν μ’ άφηνες
απλά…να σ’ αγαπήσω…
