Νανούρισμα

Σώπα σου λέω…σώπασε,
κοιμήσου και ονειρέψου,
σε κόσμους ταξίδεψε όμορφους
και σε σειρήνων τραγουδιών
αφήσου και μαγέψου.

Σώπασε και ησύχασε,
ταξίδεψε στ’ αστέρια,
ενός κομήτη την ουρά
σφίξε στα δύο σου χέρια.

Σώπασε και γαλήνεψε,
δάμασε ένα κύμα,
λαθρεπιβάτης της ζωής
γίνε σε ένα ποίημα.

Γίνε πουλί στον ουρανό
άπλωσε τα φτερά σου,
παιχνίδια σου κάνε τα σύννεφα
και τον δραπέτη άνεμο
σφίξε στην αγκαλιά σου.

Γίνε σταγόνα…γίνε βροχή,
γίνε μια καταιγίδα,
κυλίσου στα λασπόνερα
γίνε δροσοσταλίδα.

Καβάλησε τον άνεμο,
δάμασε ένα τυφώνα,
γίνε μια χιονοθύελλα
στα μέσα του χειμώνα.

Γίνε αεράκι δροσερό
μέσα στο Καλοκαίρι,
της θάλασσας δύο κύματα
ζήτησε να σου φέρει.

Μέσα στο απέραντο κενό
βούτηξε…μεθυσμένη,
άκουσε της νύχτας τη σιωπή
και του Ήλιου σαν έρθει… η πρώτη αυγή,
νοιώσε ευλογημένη.

Σώπα σου λέω…σώπασε,
στη νύχτα παραδώσου,
και ότι ποτέ αγάπησες,
που έχασες ή νοστάλγησες,
μέχρι να έρθει το πρωί,
αυτή σου στέλνω, μόνη ευχή,
να είναι για πάντα…δικό σου.