Παρασκευή 25 Απριλίου 2008

Μια βραδιά

Μια βραδιά που θα περάσει
δίχως λόγια τρυφερά,
μια βραδιά δίχως αγάπη,
μια βραδιά για μοναξιά.

Μια βραδιά που θα κοιτάζεις
το θεό και θ’ απειλείς,
αν του βαστάει να κατέβει
δυο κουβέντες να του πεις.

Να του πεις πως δεν αντέχεις
τόσο μόνος πια να ζεις
να του πεις να πάρει πίσω
το πολύτιμο δώρο της ζωής.

Να του πεις, ρε δε γουστάρω,
να του πεις, ρε δεν μπορώ,
να πληγώνω, να πονάω,
προκειμένου για να ζω.

Να του πεις πως για να ζήσω
το νοίκι είναι ακριβό,
ρε δεν γουστάρω να πληρώνω,
ρε δεν αντέχω πια να ζω.

Μια βραδιά που σε ζυγώνουν
δαίμονες και προσευχές,
μια βραδιά που μοιάζει το αύριο
να στραγγαλίζεται από το χθες.

Μια βραδιά δίχως συμπόνια
που θέλεις αίμα να γευτείς,
μια βραδιά που δεν γουστάρεις
και θέλεις αίμα να γευτείς.

Μια βραδιά που θα κοιτάζεις
το θεό και θ’ απειλείς,
αν σου βαστάει έλα για λίγο
και νοιώσε τον πόνο της ζωής.

Μια βραδιά που θα κοιτάζεις
το θεό και θ’ απορείς..
Εσύ άραγε αντέχεις...;
Εσύ άραγε μπορείς…;
Ότι αντέχω να τ’ αντέξεις…;
και ότι ζω κι εσύ να ζεις…;

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"το μια βραδια"

σκεφτηκες να το μελοποιησεις?

Black_BattleDragon είπε...

Η άλήθεια είναι ότι η σκέψη έχει περάσει από το μυαλό, αλλά ποτέ δεν έγινε πράξη. Έχεις καμία ιδέα?

mantinada είπε...

Βάζω όσο στοίχημα θες πως δε θα άντεχε να ζει όπως εμείς...
Τί να σου κάνει κι αυτός? Θεός είναι, όχι Άνθρωπος... ;)

Black_BattleDragon είπε...

Και γιατί να το κάνει άλλωστε?!!
Αυτός έχει λίιιγο μυαλό παραπάνω!!!!
Ρε Μαράκι είναι κάποιες στιγμές που χρειάζεσαι λίγη δύναμη και δεν υπάρχει ούτε για δείγμα!!!!!