Κωνσταντίνος Πιλάβιος - Τι είναι αυτο;

Γιατί το μόνο που θέλει το πράγμα είναι υπομονή και αγάπη.....ας τα δίνουμε απλόχερα!!!

Active Member - Καλώς ήρθες παράξενε στο τόπο μου

Έτσι για να θυμηθούμε και τους "αγίους" της χώρας μας... μέρες που είναι.

Βγάλτε επιτέλους τον σκασμό

Με αρρώστησε η σκέψη σας
και η δήθεν σας φιλία,
το τόσο ενδιαφέρον σας
εσάς των δήθεν κύριων
και της κάθε κυρίας.

Οι άψογοι οι τρόποι σας,
τι κάνετε;…πως είστε...;
Ειλικρινά μου λείψατε...
Πως χαίρει η υγεία σας...;
Πάντα καλά να μου είστε.

Δεν θέλω άλλα απ’ τα λόγια σας,
με χόρτασαν για χρόνια,
να βγάλετε θέλω το σκασμό
και όσα να πείτε θέλετε
μέσα στου χρόνου τη σιωπή
να μείνουνε αιώνια.

Νομίζετε ότι τα λόγια σας
μαγεύουν και τυφλώνουν,
και οι άτιμες οι πράξεις σας
περνάνε απαρατήρητες,
δεν καίνε…δεν πληγώνουν.

Νομίζετε πως δεν θα δω
τη σάπια τη ψυχή σας,
πως τόσο ισχυρά είναι τα λόγια σας
που πίσω από αυτά είστε ικανοί
να κρύψετε…την άνανδρη μορφή σας.

Βγάλτε σας λέω το σκασμό
τις λέξεις μη σκορπάτε,
με αυτές εγώ μεγάλωσα,
τις γνώρισα... τις λάτρεψα,
και εσείς τις βεβηλώνετε
ρήτορες που δηλώνετε,
καιρός να σιωπήσετε
και πια να μη μιλάτε

Τα λόγια σας είναι ψεύτικα,
παράταιρα από την ψυχή σας,
και η χρήση που τους κάνετε
νεκρώνει την αξία τους,
πληγώνει την ουσία τους,
και όσους τα λατρέψαμε
αφάνταστα μας πονάτε.

Τώρα θα πάψω κι εγώ,
να πω όσα είχα να πω
τα είπα...
τα λόγια μου εγώ δεν τα σκορπώ,
μεγάλη η αξία τους ,
και σεις παρά ένα μίασμα
στου κόσμου την αλήθεια.

Κρατήστε τις αποστάσεις σας
και την εκτίμησή σας,
τα λόγια σας τα ψεύτικα
τα χόρτασα... βαρέθηκα,
βγάλτε επιτέλους το σκασμό,
και χαρίστε μου... σας παρακαλώ,
απλόχερα...την περιφρόνησή σας.

Stereo Mike feat Αλεξίου - Φεύγω

Μητροπάνος - Θες

Οργής συνταγή

Κορμί τσακισμένο
στο χώμα κτυπά,
τα μάτια του κλείνουν
μια ζωή ξεψυχά.

Μια καρδιά βιασμένη
από μολύβι καυτό,
τσαμπουκάς η αιτία
κι ένα όνειρο σβήνει...
ένα παιδί είναι
πλέον νεκρό.

Ένα δάκρυ αρχίζει
ν’ αποκτάει μορφή,
κι ένας θρήνος γεννιέται
καθώς θρύλος πλανιέται
για μια αθώα ζωή
που χάθηκε χωρίς αφορμή.

Οργής συνταγή,
η προετοιμασία ξεκινά,
η λογική προκαλεί
και μια εύφλεκτη κοινωνία,
με ασήμαντη,
είπαν οι ιθύνοντες αιτία,
τώρα παίρνει φωτιά.

Οι προστάτες οι θύτες
σε βωμό ανοχής,
ένα αθώο παιδί
προσφορά είπαν να κάνουν
σε θεό υποταγής.

Μα τραγωδία συνέβη
ατυχής επιλογής
και το αίμα που ρέει
να υπακούει δεν ξέρει
στο νόμο της σιωπής.


Οι κραυγές του στα αφτιά
φτάνουν περαστικών
και η αδικία που κρύβουν
σε γροθιές μετατρέπουν
χέρια νοθρά ...
ανθρώπων απλών.

Σαν ένα όλα, τώρα κτυπούνε,
σε ρυθμό οργής εκκωφαντικό,
αυτοί που να μας προστατεύουν
έπρεπε να προσπαθούνε,
Θεέ μου τι ειρωνεία;
Για συμπεριφορά αποκλίνουσα
σκοτώσαν τον Αλέξανδρο.

Έρωτας φθηνός (Ελεάνα)

Έρωτας φθηνός
και χάδια χονδρική,
στο μισοσκόταδο πουλιούνται
από τα μεσάνυχτα μέχρι την πρώτη αυγή.

Σε χώρους που με πολυτέλεια
είναι ντυμένη η παρακμή,
κορμιά λικνίζονται
στο ρυθμό ,
και σε μουσική αισθησιακή.

Λίγο ποτό και δυο τσιγάρα
οι αναστολές για να χαθούν,
στο αλκοόλ και στο καπνό,
ένστικτα αρχέγονα,
έδαφος πρόσφορο να βρούν.

Και εκεί που μέσα στο μεθύσι
η ηθική έχει πνιγεί,
σε πλησιάζει μια μορφή,
που μέσα σ΄ όλη αυτή την ζάλη
μοιάζει να είναι αγγελική.

Με ένα χάδι πληρωμένο
την μοναξιά σου κυνηγά,
σε θήραμα στήνει καρτέρι
για να το εξαργυρώσει πιο μετά.

Με τρυφερότητα πλάστή
θα ξεγελάσει,
της μοναξιάς σου τις πληγές,
μόνο και μόνό για όταν θα φύγει
η θλίψη και η αγωνία να επιστρέψουνε
διπλές.

Με κορμί που θα ζηλεύαν
του Ολύμπου οι θεές,
και δυο κουρέλια που μόλις
κρύβουν
τις πιο ηδονικές περιοχές,
σε ζαλίζει με υποσχέσεις,
που τόσο απλόχερα χαρίζουν,
του κορμιού της οι κινήσεις
και οι υπέροχες γραμμές.

Και όταν πλέον μέσα στην μέθη
μόνο το ένστικτο καθάριο ζει,
θα σου ζητήσει να την αφήσεις
ολοκληρωτικά να σου δοθεί.
Τρυφερότητα και χάδια που
μοίαζουν τόσο αληθή,
θα στα δώσει ειλικρινά,
σε τιμή προσιτή… λογική.

Και όταν όλα έχουν τελειώσει
και το αλισβερίσι ολοκληρωθεί,
στο μάγουλο θα σε φιλήσει,
σε ευχαριστώ θα ψιθυρίσει,
ο χρόνος σου όμως τελείωσε
και τώρα το καρτέρι μου
από την αρχή,
για το επόμενο θήραμα,
πρέπει να στηθεί.

Καθώς το τέλειο κορμί
θα απομακρύνεται γοργά,
και η επιρροή από το καπνό και το αλκοόλ
πλέον θα αρχίζει να περνά,
ένα μίγμα από συμπόνια, ντροπή,
μοναξιά και ηδονή
την καρδιά σου πλημμυρίζουν,
και μια σκέψη σε στοιχειώνει
που σου καεί την ψυχή.

Έρωτας φθηνός
και χάδια χονδρική,
στο μισοσκόταδο πουλιούνται
από τα μεσάνυχτα μέχρι την πρώτη αυγή.
Αγάπες και έρωτες ακριβοί αυτοί τα συντηρούνε,
όμως της καρδιά σου οι πληγές για να επουλωθούνε
αυτή η φθήνια σε αρρωσταίνει… σε πνίγει…δεν αρκεί.

Και όμως για αυτές τις λίγες στιγμές,
παρότι ήξερες πως είναι πλαστές,
με μια διεστραμμένη λογική,
ένοιωσες ότι έστω με πληρωμή
κάποιος σε νοιάστηκε και ήταν εκεί…
Για ένα δευτερόλεπτο, για μία στιγμή,
απόλυτα σου δόθηκε,
τίποτα δεν ζήτησε…
δεν σε πρόδωσε….δε σε πλήγωσε,
μονάχα ένα ποτό … ένα χαμόγελο…
και φυσικά στο τέλος το αντίτιμο,
που εξ’ αρχής,
είχε συμφωνηθεί.

Σαν κλείνω τα μάτια

Σαν κλείνω τα μάτια,
προτού κοιμηθώ,
αρχίζω ταξίδι
γλυκό και πικρό.

Ταξίδι σε χώρες,
ονειρικές,
διακοσμημένες
με δικές μας στιγμές.

Ματιές που μοιραστήκαμε
για μία στιγμή,
ένα σύντομο άγγιγμα
με δίχως φιλί.

Μια αγκαλιά δίχως τέλος,
μα και δίχως αρχή,
που δεν άφησες ποτέ
αγκαλιά να γενεί.

Δυο λόγια γλυκά
πως σε θέλω πολύ,
δυο λόγια πικρά
που ρωτούσαν γιατί.

Μια απορία για το αν,
είμαι αληθινός,
κρυφτό, για το αν παίζω,
στο σκοτάδι και στο φως.

Μια επίμονη σκέψη
που σε κρατάει κλειστή,
ότι για να σε ξεγελάσω
έχω βαλθεί.

Και μια απορία δικιά μου,
αν θες,
για το πώς σου φερθήκαν
το παρελθόν και το χθες.

Για το αν όλα αυτά
σε κρατάνε μακριά,
ή αν κοροϊδεύοντας διασκεδάζεις
με μια τσακισμένη καρδιά.

Με μια μελωδία στο βάθος
γλυκιά,
στο ίδιο ταξίδι
ξανά και ξανά.

Μελωδία που είναι
η δική σου φωνή,
μι’ αγκαλιά που αποκοιμίζει
κουρασμένο κορμί.

Γιάννης Χαρουλης - Το Όνειρο Του Πολεμιστή

NICKELBACK - If Everyone Cared

Wouldn't that be something!!?