Για τι να γράψω σήμερα;
Ποια σκέψη να δαμάσω;
Ποιο πληγωμένο όνειρο
πάλι να θυσιάσω;
Ποια μοίρα να καταραστώ;
Ποιο πόνο να γιορτάσω;
Με ποιον εφιάλτη αγκαλιά
το βράδυ να περάσω;
Ποιον άγγελο να επικαλεστώ;
Ποια θεία μελωδία;
Από ποιο σκοτεινό μου δαίμονα
να δανειστώ σοφία;
Με ποιο παραμύθι παιδικό
τους φόβους να ηρεμήσω;
Και ποιο νανούρισμα να πω
τη θλίψη να κοιμίσω;
Με ποια δεσμά το είναι μου
πάλι να αλυσοδέσω;
Σε ποια φυλακή από τη ζωή
πάλι να δραπετεύσω;
Ποια λόγια να φέρω στο μυαλό
το θόρυβο να σωπάσω;
Και τη βουή ποια μουσική
να βρω για να σκεπάσω;
Ποιες λέξεις να κάνω στίχους μου;
Ποιο χαρτί μου να πληγώσω;
Με ποιο στυλό στο ξόρκι μου
απόψε ζωή να δώσω;
Και δύναμη τέλος...που θα βρω;
Που να ‘χει απομείνει;
Ζωντανή να υπάρχει λογική...
η νύχτα όταν θα σβήνει.
Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Αχ βρε φιλαράκι...
Είναι όμορφο να σε διαβάζω!
Είναι που πάντα κατάφερνες να μιλάς μέσα μου...
Είναι που αδυνατώ εγώ να εκφράσω όσα αισθάνομαι και μέσα από τις λέξεις σου βρίσκω λίγη ηρεμία...
Να είσαι καλά,
καλό βράδυ...
Κοιτα μικρή, εμείς ανταλλάσουμε συχνά τέτοιους εσωτερικούς μονολόγους (που σαν διαλογοι πολύ συχνά μασκαρεύοντε)...εξάλλου γι αυτό είναι και οι φίλοι...να μας δωρίζουν τα λόγια τους όταν τα δικά μας μοιάζουν να έχουν στερέψει...οποτε απλα τώρα είναι η σειρά μου:)
Είμαι σίγουρος πολύ σύντομα θα μου το ανταποδώσεις!!!
Βεβαια το οτι σε εκφράζουν αυτά τα συγκεκριμένα λόγια...αν και ξέρω ότι είναι δύσκολο...θα ευχηθώ να παψει να ισχύει πολύ σύντομα!!!
Να σαι καλά Μαράκι και το ξέρεις...εμείς όλο και κάπου θα βρίσκουμε λίγη δύναμη ακόμα!!!
Δημοσίευση σχολίου