Ψάχνω…

Μέσα στου κόσμου τη βουή
ψάχνω να βρώ τη σιωπή,
για να μπορέσω μία στιγμή
να νοιώσω πως υπάρχω.

Μέσα σε ξένες προσευχές
και ουρλιαχτά από ξένες πληγές,
μία απόμερη σκιά
ψάχνω, να ξαποστάσω.

Στης νύχτας μέσα την αγκαλιά
μία σκοτεινή ψάχνω σπηλιά,
τα όνειρα που επέζησαν
μέσα της να φυλάξω.

Και μέσα στο φως ψάχνω γωνιά
που να μην ζούν αρπαχτικά,
το σώμα μου απ’ τις πληγές
που γέμισαν ξένες ζωές,
να πάρω λίγη δύναμη
για να το απαλλάξω.

Μέσα στο χρόνο ψάχνω στιγμές,
μη φανταστείς δεν θέλω πολλές,
στη ραγισμένη μου καρδιά
φροντίδα να προσφέρω.

Μα είναι σπάνιες...μικρές,
ανάγκη τις έχουν πολλές ψυχές,
κι όλο μοιάζει πιο δύσκολο
το να τα καταφέρω.