Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Τι τραγούδι να σου πω - Ενδελέχεια



Τι τραγούδι να σου πω, χωρίς ουσία
Να το φτύνουν οι σοφοί κι οι μπερδεμένοι
Να γεννιέται στα ρηχά κι εκεί να μένει
Να μην έχει ούτε λάμψη, ούτε αξία...

Μα να φέγγει στη δική σου καταχνιά

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Κι έμεινα εδώ - Μπάμπης Στόκας



Κι εμεινα εδω να προχωρω
να προσπαθω να σε κανω να φυγεις
και το μυαλο μου να μη λεει "σ'αγαπω".

Κι εμεινα εδω ν'αναζητω
και να χαζευω τις ωρες που λειπεις
κι η μουσικη μου να μη βρισκει σκοπο.

Τα ανείπωτα - Ζερβουδάκης Δημήτρης



Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Γλυκιά μου, μη χαθείς…

Νανούρισμα



Σώπα σου λέω…σώπασε,
κοιμήσου και ονειρέψου,
σε κόσμους ταξίδεψε όμορφους
και σε σειρήνων τραγουδιών
αφήσου και μαγέψου.

Σώπασε και ησύχασε,
ταξίδεψε στ’ αστέρια,
ενός κομήτη την ουρά
σφίξε στα δύο σου χέρια.

Σώπασε και γαλήνεψε,
δάμασε ένα κύμα,
λαθρεπιβάτης της ζωής
γίνε σε ένα ποίημα.

Γίνε πουλί στον ουρανό
άπλωσε τα φτερά σου,
παιχνίδια σου κάνε τα σύννεφα
και τον δραπέτη άνεμο
σφίξε στην αγκαλιά σου.

Γίνε σταγόνα…γίνε βροχή,
γίνε μια καταιγίδα,
κυλίσου στα λασπόνερα
γίνε δροσοσταλίδα.

Καβάλησε τον άνεμο,
δάμασε ένα τυφώνα,
γίνε μια χιονοθύελλα
στα μέσα του χειμώνα.

Γίνε αεράκι δροσερό
μέσα στο Καλοκαίρι,
της θάλασσας δύο κύματα
ζήτησε να σου φέρει.

Μέσα στο απέραντο κενό
βούτηξε…μεθυσμένη,
άκουσε της νύχτας τη σιωπή
και του Ήλιου σαν έρθει… η πρώτη αυγή,
νοιώσε ευλογημένη.

Σώπα σου λέω…σώπασε,
στη νύχτα παραδώσου,
και ότι ποτέ αγάπησες,
που έχασες ή νοστάλγησες,
μέχρι να έρθει το πρωί,
αυτή σου στέλνω, μόνη ευχή,
να είναι για πάντα…δικό σου.

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Αδίστακτα ρολόγια



Χρόνια, σημάδια ανάγλυφα
στου χρόνου τη μαγκούρα,
κύκλοι καπνού που χάθηκαν
σε μιας τσιγάρου τζούρα.

Άνευ ουσίας πια σταθμοί
στις ράγες καρβουνιάρη,
στην άκρη του δρόμου αποκρουστικό
και δύσοσμο κουφάρι.

Θυμάσαι με πόση προσμονή
κάποτε καρτερούσες,
να ‘ρθούνε, χιλιάδες όνειρα,
μέσα τους για να βρουν ζωή,
άλλο δε παίρναν αναβολή,
όλο ετοιμαζόσουνα….
πως θα τα κυνηγούσες.

Συνέχεια υποσχόσουνα…
Συνέχεια έπαιρνες όρκους…
Έλεγες… εμπόδιο τίποτα δε θα σταθεί
στων ονείρων μου τους στόχους.

Και έλεγες…και έταζες…
και όλο υποσχόσουν,
αντίλαλοι με τα χρόνια γίνανε
και ήρθαν εκκωφαντικοί…
τώρα να σε στοιχειώσουν.

Κι εσύ φοβάσαι και πονάς,
θέλεις να αντιδράσεις,
στα ρέστα του χρόνου δύναμη
ψάχνεις για να προφτάσεις.

Μα πλέον να δράσεις δε μπορείς,
έμαθες πια στα λόγια,
ανίκανος πρωταγωνιστής
σε έργο που σκηνοθέτησαν
αδίστακτα ρολόγια.

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Παραδίνομαι απόψε…





Παραδίνομαι απόψε,
το κεφάλι μου θα σκύψω,
και μονάχα για ένα βράδυ
ηττημένος θα δακρύσω.

Θα δακρύσω για όλα εκείνα
που δεν έμαθε κανείς,
που στο χαμόγελό μου κρύβω
κάτω από στρώματα σιωπής.

Τα όπλα μου θα παραδώσω,
δίχως άμυνες…γυμνός,
και ας έρθει όποιος θέλει,
φίλος αν είναι ή και εχθρός.

Μια κραυγή μες στο σκοτάδι
θα σημαδέψει τη στιγμή,
μια καρδιά αθώα απόψε
πάλι θυσία θα γενεί.

Μάρτυρες δε θα υπάρξουν,
όχι ετούτη τη βραδιά,
μόνη από χρόνια έχει μάθει
να ματώνει…να πονά.

Μήδε δάκρυ θα κυλήσει,
μήδε λυγμός θα ακουστεί,
μια κραυγή μες στο σκοτάδι,
μόνη θα ‘ρθει τούτο το βράδυ,
σ’ ένα φίλο που υποφέρει…
για να συμπαρασταθεί.

Πέμπτη 10 Ιουνίου 2010

Πλιάτσικας-Αρβανιτάκη - Εχω ξεχασει το ονομα μου




Είναι οι άνθρωποι μου έλεγες πουλιά
σαν χειμωνιάσει πάντα μακριά πετάνε
κι έρχονται ίσως να σε δουν κάποια βραδιά
άν έχουν σπάσει τα φτερά τους ή αν πεινάνε.

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Απόψε...




Απόψε ψάχνει η ψυχή
δυνατό κορμί να στηριχθεί,
λίγο κουράγιο για να βρει
η νύχτα πριν ξημερώσει.

Απόψε ψάχνει η αντοχή
απ’ την αρχή να οριστεί,
για να μπορέσει μια ζωή
τη νύχτα αυτή να σώσει.

Απόψε τα όνειρα απαιτούν
λίγο απ’ το αίμα σου να πιούν,
για να μπορέσουν ζωντανά
ως την αυγή να μείνουν.

Απόψε οι λέξεις σου ζητούν
σε λευκό χαρτί να βαφτιστούν,
λίγη προστασία για να βρουν
ως αύριο να σωθούνε.

Μα σώθηκε απόψε η αντοχή,
δε σε στυλιώνει το κορμί,
το αίμα θυσία να γενεί
άλλο δε το αντέχει.

Κι έτσι σφραγίζεις με σιωπή
πάλι τις λέξεις στο χαρτί,
έμπιστος φύλακας ζωής
που τόσες φορές στο παρελθόν
σε έχει προστατέψει.

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Μιχάλης Κακέπης - Υπάρχουν Ώρες



Υπάρχουν μέρες που τα μάτια σου φεύγουν, η σκέψη μένει να κοιτάει το χρόνο....

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Μιχάλης Κακέπης - Θέλω



Ν' ακολουθώ από κοντά τις αυταπάτες μου
Να ζωγραφίζω τη ζωή από τις στάχτες μου
Θέλω.....
Ζωή μου απόλυτη, ψυχή μου ιδιότροπη, βαθιά σου χαμένος
Ρυτίδα μου όμορφη, ανάσα μου άστατη,.....σε θέλω ως το τέλος

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Αγάπη ανθίζει…




Μύρισε χώμα ο ουρανός
και μια αστραπή φωτίζει,
της νύχτας σκίζει τη φορεσιά,
πάθη ξυπνάει στην καρδιά
και μας καληνυχτίζει.

Γέμισε λάμψεις ο ουρανός,
μικρές πυγολαμπίδες,
σταγόνες που φωτίζουνε
μαύρης καρδιάς ελπίδες.

Σταγόνες που δεν δροσίζουνε,
σταγόνες που πονάνε,
σταγόνες που βάζουνε φωτιά
και από λήθαργο ξανά
ελπίδες… σου ξυπνάνε.

Τα όνειρα ποτίζουνε
να πιάσουν, να ανθίσουν
και με αγάπης υπόσχεση,
χωρίς δικιά σου απόφαση,
ξανά θα τα γεμίσουν.

Και κάπου στο βάθος μια βροντή,
μελωδία μοιάζει ρομαντική,
που μέσα στης νύχτας τη σιωπή
ήρθε να σε πλανέψει

Και συ ζητάς να αντισταθείς,
δε θες ξανά να πληγωθείς,
φοβάσαι να παραδεχτείς
πως το παιχνίδι έχασες
και ήδη σ’ έχει μαγέψει.

Τα μάτια της φέρνεις στο μυαλό
και οι λέξεις σου δειλιάζουν,
δραπέτες τα συναισθήματα,
ελευθερίας βήματα
που βλέπουν και τρομάζουν.

Μύρισε χώμα ο ουρανός
και μια αστραπή φωτίζει,
γέμισε λάμψεις ο ουρανός
κι εσύ μονάχος ναυαγός
σε αγάπη που ανθίζει.

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Γιάννης Μιλιώκας - Ζητώ συγγνώμη



με ένα χαμόγελο και λίγο σεβασμό...
έτσι πρέπει να ζητάμε πάντα μια συγγνώμη και όλοι χρωστάμε κάπου...τουλάχιστον μία!

Διονύσης Σαββόπουλος - Άδεια μου αγκαλιά



Πόσα συναισθήματα χωράνε σε ένα τραγούδι?!

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας - Τόσα χρόνια μια ανάσα




Όταν βρείς κάποοια\ον που να μπορείς να αφιερώσεις αυτό το τραγούδι...τότε έχεις βρεί το δρόμο σου!!

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Μια φωνή από τον δρόμο...





Καλέ μου κύριε στο λέω καθαρά,
δεν θέλω οίκτο, ελεημοσύνη ή λίγα ψιλά,
θέλω στα αλήθεια να με δεις ,
να με κοιτάξεις πραγματικά
και να λυγίσει η ψυχή σου
να πονέσει η καρδιά.

Να ραγίσει η ψυχή σου που
αργοπεθαίνω με κοιτάς,
και εσύ το μόνο που σε νοιάζει
είναι αν σε αγάπησε μια γυναίκα
που δυο λόγια σε ένα μπαρ
ανταλλάξατε δειλά.

Να πονέσει η καρδιά σου
που με βλέπεις να κοιτώ,
από το περιθώριο που είμαι
μια αγκαλιά σου λαχταρώ,
μα εσένα στο μυαλό σου ,
πρόβλημα μεγάλο φαντάζει,
που αμάξι δεν έχεις ακριβό.

Δύο λέξεις για συμπόνια
και ένα χάδι τρυφερό,
τα όνειρα μου να αγκαλιάσεις
και από το βούρκο που βουλιάζω
να με σώσεις ,
την καρδιά σου να απλώσεις,
το τσακισμένο μου κορμάκι
πάνω σε κείνη να ξαπλώσω,
και εκεί αποκαμωμένο να
μείνω και να κοιμηθώ.

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Πατρίδα



Δεν ψάχνω ο εαυτός μου να 'ναι τόπος δικός μου
ξέρω πως όλα αν μου μοιάζαν, θα 'ταν αγέννητη η γη
δε με τρομάζει το τέρας ούτε κι ο άγγελός μου
ούτε το τέλος του κόσμου
Με τρομάζεις εσύ
Με τρομάζεις ακόμα οπαδέ της ομάδας
του κόμματος σκύλε, της οργάνωσης μάγκα
διερμηνέα Του Θεού, ρασοφόρε γκουρού
τσολιαδάκι φτιαγμένο, προσκοπάκι χαμένο
προσεύχεσαι και σκοτώνεις
τραυλίζεις ύμνους οργής
Έχεις πατρίδα το φόβο, γυρεύεις να βρεις γονείς
μισείς το μέσα σου ξένο κι όχι, δεν καταλαβαίνω
δεν ξέρω πού πατώ και πού πηγαίνω

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Κοίτα Εγώ - Νατάσσα Μποφίλιου



Κοίτα εγώ, αν μου επιτρέπεις, δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις!!!